Melaniep.reismee.nl

Laatste blog?

Ik begreep dat er mensen vroegen hoe het met me gaat omdat het nogal stil is van mijn kant. Nu zag ik dat het inderdaad een tijdje geleden is dat ik iets op mijn blog schreef. Dat komt waarschijnlijk omdat ik dagelijks contact heb via de familie app en denk dat ik daardoor al veel vertel. Ook schrijf ik voor mezelf wel dingen op zodat ik het niet vergeet. Er zijn zoveel indrukken dat ik die zelf zou vergeten als ik het niet op zou schrijven. Nu ga ik jullie niet vermoeien met alle details, die zijn toch niet over te brengen, maar ga proberen in het kort te beschrijven wat ik de laatste tijd heb gedaan.

In het babieshome ben ik nog steeds het meest bij de gehandicapte kinderen te vinden. Waar we mee helpen is vooral wat oefeningen doen met kinderen, eten geven en ze bijvoorbeeld meenemen naar een schommel of op een kleed buiten bij de andere kinderen. Ze zitten namelijk meestal apart van de andere kinderen, waarom weet ik niet en snap ik ook niet. Een aantal, die zelf kunnen eten, eten wel in de grote zaal met de andere kinderen. Degene die wij eten geven blijven dan op een andere plek. Ze krijgen heel eenzijdig eten met weinig groenten en we maken er af en toe een rotzooitje van met z’n allen ;-) Als we s’ ochtends aankomen zijn ze de kinderen aan het wassen. Wij kunnen ze dan helpen met aankleden. Van de week hebben Maud (vrijwilliger) en ik een tweeling meegenomen (niet gehandicapt) om ergens op het terras te lunchen. Dat is niet alleen voor hen leuk (ze mogen ook nog eens op de boda!) maar voor ons is het ook een leuk uitje. Na een frisje en een lekker stukje taart zijn we weer terug gegaan, want rond 13 uur is het weer etenstijd. De kinderen vinden het heerlijk om eruit te gaan. De wekelijkse zwempartijen zijn dan ook een belevenis. Met de gahandicapten (Bulungi’s) hebben we aardig bekijks, maar wel positief.

Inmiddels sta ik ook niet meer gek te kijken als de stroom er weer eens af gaat. Gelukkig is dat nu weer een aantal dagen niet gebeurd. Het is zo lekker een yoghurtje met vers fruit ;-) En een koud biertje is meestal ook wel aangenaam in deze hitte hier. Niet voor te stellen dat Sinterklaas al is aangekomen!

Ik ben vorig weekend met 3 andere vrijwilligers naar de Sipifalls gegaan. Een wandeling van ongeveer 5 uur maar met mooie plekken. De dag daarvoor hebben we een coffeetour en een Matoketour gedaan. Ik kon me er ook niet veel bij voorstellen….We hebben de coffetour en de matoketour gecombineerd. Met Moses (onze gids) gingen we naar zijn huis. Daar vertelde hij alles over de koffie en de bonen. Wat een werk is dat voordat het koffie is! We hebben zelf de bonen gepeld, gebrand, gemalen en gedronken en dat alles tussen de locals. Geweldig! Toen de koffie gekookt moest worden kregen we uitleg over de matokeboom en hoe we de matokebananen moesten schillen. Matoke is een soort (smakeloze)banaan. Je eet het met een saus. Wij hebben dit gerecht ook van begin tot einde klaar gemaakt, met behulp van de vrouw van Mozes die met haar blote handen de pan van het vuur haalt..We hadden ook een pindasaus met pompoenbladeren erbij gemaakt, heerlijk. We sliepen in een goedkope accommodatie. Prima maar ook daar natuurlijk geen stroom, want wezaten op het platteland. Het had wel wat s’avonds nog een biertje en een potje kaarten bij kaarslicht.
Tijdens de 3 uur durende trip terug, is er genoeg te zien. Het valt me op hoe arm het hier is. Langs de weg staan kleine huisjes die soms niet eens een raam hebben en als je door een dorp rijdt, zijn weer allemaal diezelfde kleine winkeltjes. Wel een mooi gezicht, maar ook schrijnend al die armoede.
Het ligt eraan in welke buurt je rijdt en wat daar wordt verbouwd. Dan staan er een paar ieniemienie kraampjes langs de weg die allemaal tomaten hebben liggen. Een stuk verderop waar iets anders wordt verbouws staan ze met alleen rijst oid.

Inmiddels heb ik de zwembroekjes en de vlinders en wat kleding afgegeven bij het babieshome. Ik zie er nog niet heel veel van terug. Alles wordt opgeslagen en pas tevoorschijn gehaald als de kinderen ergens heen gaan. Op het terrein zelf lopen ze in oude kleding. Gaan ze zwemmen of neem je ze mee voor een uitje, dan krijgen ze schoenen aan en goede kleding. (zuinigheid??) Een van de aunties zei dat het in het hok met kleding zo’n zooitje was, dat was het ook. Ik bood aan om het een beetje te ordenen en daar was ze erg blij mee. Met een aantal vrijwilligers hebben we alles opgevouwen en geprobeerd er een soort structuur in aan te brengen. (jongenskleding, meidenkleding enz) Er zijn ineens een paar planken leeg! Nu is er nog een kast vol met rompertjes, die gaan we ook nog aanpakken. Hoe lang het zo ‘netjes’ blijft zien we wel.

Het wordt weer een veel te lange blog en ik heb nog lang niet alles verteld, maarja dan zit ik hier vanavond nog…

De tijd gaat hier veel te snel en ik ben mijn terugweg al aan het plannen. Dinsdag vertrek ik (toch) op safari voor drie dagen. Ik was het niet van plan, omdat ik in Zuid-Afrika ook al een 2-daagse safari heb gedaan, maar dit is nog de enige manier op nog iets van Uganda te kunnen zien. Eigenlijk had ik mijn zinnen gezet om de gorilla’s te spotten, maar om daar alleen te mogen zijn moet je al 600 dollar meenemen. Dan moet je nog de reis er naartoe, onderdak en eten betalen. Een retourtje Uganda dus... Dat gaat m niet worden.

Goed, dinsdag een 3-daagse safari (waarvan een groot deel reizen, maar dan zie je nog eens wat). Donderdag zoek ik een hotelletje vlakbij het vliegveld omdat ik om 05:10 uur vlieg en we praktisch langs Entebbe komen op de terugweg van de safari. Dan alweer naar huis. Het is veel te kort een maand, maar helaas het is niet anders. Het is een mooie ervaring. Aardige (maar ook wel aparte) mensen. Schitterende markten en een mooi land om nog een naar terug te keren.

Reacties

Reacties

Barbara

Nou , Meen toch wel meer info gehad dan op de app hoor. Heel leuk, dank je wel. Heeeeel veeeel plezier nog X

Petra

Ik snap dat het niet uit te leggen is, maar krijg toch best een aardige indruk dankzij je verhalen.
Keep in touch xxx

anja

Leuk om te lezen hoe je het daar hebt, lijkt mij ook lastig/ onmogelijk om al je indrukken te omschrijven. Geniet de komende week er nog maar van!!!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel4Change